De rechter tikt Amsterdam op de vingers: de gemeente moet hulpbehoevende Amsterdammers voortaan een concreet aantal uur thuiszorg toekennen.

De afgelopen jaren bezuinigde de gemeente flink op het aantal schoonmaakuren. Vorige week oordeelde de rechter in een proefproces dat de procedure daarvoor echter niet rechtsgeldig is.

“De gemeente maakte de zorginstelling eindverantwoordelijk voor een schoon huis,” aldus advocaat Matthijs Vermaat. “Dat mag niet van de rechter. Niet de zorginstelling, maar de gemeente is eindverantwoordelijk.”

Amsterdammers die door ziekte of ouderdom niet in staat zijn zelf hun huis schoon te maken, kunnen via de Wet Maatschappelijke Ondersteuning (Wmo) hulp bij de gemeente vragen. Het gaat om een kleine 20.000 mensen. De gemeente levert die zorg via een thuiszorginstelling als Cordaan of Tzorg. Een werknemer van zo’n organisatie komt stoffen, afwassen en de badkamer schoonmaken.

Het nieuwe beleid moet ervoor zorgen dat elke Amsterdammer van de gemeente te horen krijgt hoeveel uren hij recht heeft op een schoonmaker. In de huidige situatie ontbreekt zo’n concrete doelstelling vanuit de gemeente; de huishoudelijke hulp moest ‘een schoon huis’ opleveren.
De uitspraak van de rechter noopt de gemeente tot nieuwe afspraken met elke Amsterdammer die hulp in het huishouden krijgt. “Mogelijk gaan zij er in uren op vooruit,” zegt Christiaan Dol, juridisch adviseur van Cliëntenbelang Amsterdam. Dat heeft te maken met de minder prominente rol die de zorginstellingen door de rechterlijke uitspraak moeten krijgen.

Perverse prikkel
“De zorginstelling is nu regisseur en uitvoerder van de zorg ineen,” aldus Dol. “De gemeente betaalt de instellingen een vast bedrag per huishouden. Voor Amsterdammers met een hoge zorgbehoefte zou de instelling feitelijk gratis zorg moeten leveren, en dat willen ze natuurlijk niet. Het gevolg was dat instellingen juist deze groep fors gingen korten op het aantal schoonmaakuren. Cliëntenbelang hoopt dat de gemeente haar regierol weer op zich neemt, zodat deze perverse prikkel niet langer blijft bestaan.”

Wethouder Kukenheim (Zorg) kan nog niet zeggen of en wanneer ze het beleid aanpast. Haar woordvoerder laat weten dat de gemeente de uitspraak van vorige week bestudeert en later met conclusies komt. De gemeente kan in beroep gaan tegen de uitspraak van de rechter.

Ook in 2016 stapte Cliëntenbelang al met succes naar de rechter. Toenmalig wethouder Eric van der Burg moest toen terugkomen van de korting op het aantal schoonmaakuren. Nu wordt de gemeente gedwongen om verantwoordelijkheid te nemen voor een concreet aantal schoonmaakuren.
Wmo
De overheid wil dat mensen die hulp nodig hebben zo lang mogelijk thuis blijven wonen. Het is daarbij de bedoeling dat ze zo veel mogelijk terugvallen op hun eigen netwerk, zoals ¬familie of vrienden.

Als die hulp niet toereikend is, bieden gemeenten ¬ondersteuning via de Wet Maatschappelijke ondersteuning (Wmo), die in 2015 in het leven is geroepen. Daarbij gaat het bijvoorbeeld om hulp in het huishouden, de begeleiding van gehandicapten op opvang van daklozen. De gemeente moet de hulp zo veel mogelijk toepassen op de -persoonlijke situatie van de burger.

De in het artikel benoemde uitspraak van de rechtbank Amsterdam van 5 december 2018, is gepubliceerd op 11 december 2018 en te vinden onder:
ECLI:NL:RBAMS:2018:8687

https://uitspraken.rechtspraak.nl/inziendocument?id=ECLI:NL:RBAMS:2018:8687&showbutton=true

• 该话题由Mike 于 5年、 4月前 修正。